De Logische Noodzaak van het Menselijk Dieet
Je hebt vast weleens gehoord dat elke diersoort een eigen, specifiek dieet heeft. Het voedsel dat ze niet alleen nodig hebben om te overleven, maar om optimale gezondheid te bereiken en te floreren.
Waar we vaak niet bij stilstaan, is dat wij mensen eigenlijk ook een diersoort zijn. En zoals alle soorten hebben wij ook een 'natuurlijk' dieet - eentje dat door de loop van miljoenen jaren evolutie is gevormd.
Een Dieet, Maar Dan Anders
Wanneer we het woord ‘dieet’ horen, associëren velen van ons dit met tijdelijkheid, restrictie, regels, moeilijk. Een dieet volg je niet voor de lol; je bijt je er even doorheen om er in de zomer mooi uit te zien op het strand.
Als je het over dieren hebt, verandert de definitie van het woord opeens. In de dierenwereld betekent het woord 'dieet' simpelweg: wat een soort eet om te overleven en gezond te blijven. Geen tijdelijk regime, maar een vaststaand menu dat ontstaan is over vele honderdduizenden jaren. Hoe dichter een diersoort bij dit dieet blijft, hoe gezonder ze zullen zijn.
Terug naar Onze Roots
Als we die definitie van het woord gebruiken voor de mens, kom je al snel tot de vraag: Wat is dan het dieet van de mens? Om hierachter te komen, kun je dus het beste kijken naar onze voorouders.
Wat aten onze voorouders? Hoe verder je teruggaat in de geschiedenis, hoe meer dit afhankelijk is van de omgeving en wat de natuur hen bood. Ze waren lang jagers-verzamelaars, en aten dus eigenlijk alleen fruit, groenten en soms vlees, in verschillende hoeveelheden afhankelijk van het seizoen.
En wat aten ze vooral niet? De meeste producten die je vandaag de dag in de supermarkt vindt. Producten die sterk bewerkt zijn, waaraan veel suiker is toegevoegd, en die enorm veel calorieën bevatten. Snoep, koek, chips, frisdrank. Maar ook veel varianten van zuivel en graanproducten. Hoewel we deze al een flinke tijd eten, is dat slechts een fractie van ons bestaan als mens en kunnen onze lichamen er niet goed mee omgaan.
Gevolgen van de ‘Evolution gap’
Hierin schuilt het concept dat bekend staat als de 'evolution gap' - een discrepantie tussen de omgeving waarin ons lichaam is geëvolueerd en onze huidige, moderne omgeving.
Onze lichamen zijn gewend aan perioden waarin bepaalde voedingsstoffen (met name koolhydraten) niet beschikbaar zijn, of waarin er vrijwel helemaal geen eten beschikbaar is. In dit tijdperk waarin de supermarktschappen uitpuilen van alle mogelijke producten en fastfoodketens op elke hoek van de straat te vinden zijn, is het makkelijk om overdadig te eten. Maar hoe kunnen we verwachten dat ons lichaam optimaal functioneert, als we het continu voeden met dingen waar het evolutionair gezien niet op is ingesteld? Het feit dat vele ziekten in opmars zijn, is slechts een logisch gevolg hiervan.
Moet ik dan alleen maar gezond eten?
Maar mag je dan nooit meer iets eten wat misschien niet optimaal is? Dat is zeker niet wat ik aanbeveel. Voor veel mensen is dit niet haalbaar, en niet eens wenselijk, zelfs al zou het optimaal zijn voor je gezondheid.
De sleutel hier is niet restrictie. Zie het meer als de optimale weg om te volgen, waar we alle voeding vinden die we goed kunnen verwerken. Hoe dichter je bij deze weg blijft, hoe gezonder je zult zijn. Maar als je soms wat verder van de weg afdwaalt, zal dit niet meteen al je voortgang ongedaan maken. Het is dan slechts een kwestie van bijsturen.
Conclusie
In plaats van een 'dieet' te zien als iets tijdelijks en moeilijk, kunnen we het eenvoudiger benaderen door terug te gaan naar de oorsprong van het woord. Door een dieet te omarmen dat reflecteert hoe we biologisch geëvolueerd zijn om te eten, banen we automatisch een weg naar betere gezondheid. En, hoe dichter je dit pad volgt, hoe gezonder je zult zijn.